حــــــســـ خـــوـبــــیـہ بـــہ خـــوבتــــ مــیـآے

و مے بینے بـــہ کـــسے

کـــہ رهَـــآ تـــ کـــرבهـــ

بـــב جـــوریے بهتـــ ظـلمـــکـــرבهــ ،

בیگـِــہ نـَــہ

نـــیازے בآرے و نـَــہ احســـاســـے ...

وَلـَــــے اوـטּ از بـــے تو بـــوבטּ مـــیمیـــره ..

دلم تنگ شده برا روزایی که:


شبا اس میدادی" مال خودمی "


روزا بیست بار اس میدادی" دوست دارم "


ولی قهر میکردم،قبل از اینکه بخوابی اس میدادی" آشتی نکردیمااااااا "


" هنوز قهری "


دلم تنگ شده

می خــــــــواهـــــــــم بـــــه یاد مـــن

باشــــــــی اگـــــــــــر تــــو به یاد من باشی

عین خــــیالم نیست که هـــــمه فراموشم کنند.......................!

×بایـَـد بــه بعضی ها گــُفت :

نــه عـَـزیزَم انقـَـנرام بیـکـار نیستـَـم . . .

کـه بخوآم حآل تـــو رو بگیرَمــ !

میشینـَـم ایـن جآ پام رو میذآرَم رو پاهآمــ

" ســرنوشتــ " خودش دهـنـتُ سـِـرویس مے کــُـنـه ×

شده یه چیزی تو دلت سنگینی کنه….؟؟؟

خیلی سخته آدم کسی رو نداشته باشه…

دلش لک بزنه که با یکی درد دل کنه ولی هیچکی نباشه…

نتونه به هیچکی اعتماد کنه…

هر چی سبک سنگین کنه تا دردش رو به یکی بگه نتونه,

آخرش برسه به یه بن بست …

تک و تنها با یه دلی که هی مجبورش می کنه اونو خالی کنه …

اما راهی رو نمی بینه سرش روکه بالا می کنه آسمون رو می بینه

به اون هم نمی تونه بگه…

خبری از آسمون هم ندیده

مگه چند بار اشک های شبونش رو پاک کرده…؟!

بهش محل هم نداده

تا رفته گریه کنه زود تر از اون بساط گریه اش رو پهن کرده تا کم نیاره …

خیلی سخته ادم خودش رو به تنهایی خوش کنه اما دلی داشته باشه که مدام از تنهایی بناله…

خیلی سخته ادم ندونه کدوم طرفیه؟!

خیلی سخته ادم احساس کنه خدا اونو از بنده هاش جدا کرده …

خیلی سخته ندونی وقتی داری با خدا درددل می کنی داره به حرفات گوش می ده یا …

پرده ی گناهات اونقدر ضخیم شده که صدات به خدا نمی رسه…. ؟!

رفتم زیر خاک و آب گل آلود به من رسید
ریشه کردم و همه برگهایم خشکید
و این آخرین غروب من بود
برای کسی که صدها بار طلوع کردم

و آخرین کسی که در قلبم نشست ، بدجور دلم را شکست …
و آخرین بوسه ای که بر روی لبانم نشست ، احساس کردم تنها هوس است !
و این اولین اشتباه بود ، که بی خیال تو نشدم ، باز هم از التماس ها و بی قراریها خسته نشدم
و این اولین گناه من بود ، که صدها بار به آغوش تویی آمدم که فکر میکردم پر از عشق است
پیش خود میگفتم تو زلالی مثل آب ، هر چه غم است با تو میرود زیر خاک
رفتم زیر خاک و آب گل آلود به من رسید ، ریشه کردم و همه برگهایم خشکید !
و این آخرین غروب من بود برای کسی که صدها بار طلوع کردم !
و آخرین کسی که در قلبم نشست ، درهای امید را بر رویم بست، شدم اسیری در قفس ،که حتی رنگ آسمان را هم نمیبیند ،
که حتی نمیتواند دستان اسیری مثل خودش را بگیرد ، یا اشکی را بر چشمان کسی ببیند
تا به این خیال که مثل او دلشکسته در این دنیا است به زندگی امیدوار شود..
و اولین کسی که در قلبم نشست ، مثل همان آخرین کسی بود که قلبم را شکست ، و اینگونه هر که آمد به قلبم مثل تو بود ،
همه حرفهایش ، حرف تو بود ، نگاهش به رنگ چشمان تو بود ، گرمای تنش به گرمی هوس بود !
در این دو روز دنیا رنگ عشق را ندیدم ، هر چه بی وفایی دیدم طعم وفا را نچشیدم ، بارها شکستم و افتادم بر زمین ،
اما با همان حال خرابم سینه خیز راه خودم را میرفتم و کسی نیامد دستانم را بگیرد مرا از زمین بلند کند!
و آخرین کسی که در قلبم نشست ، تو بودی و رفتی و باز هم دلم شکست ، اینبار نه از غم رفتن تو ، باز هم از غم شکستن یکی مثل تو….

خداوندا تو میدانی...
منم ، دلتنگ دلتنگم
منم ، یک شعر بیرنگم
منم ، دل رفتـه از چنگم
منم ، یک دل که از سنگم
منم ، آواز طولانی
منم ، شبهای بارانی
منم ، انسانیم فانی
خداوندا تو میدانی ...
منم ، در متن یک دردم
منم ، برگم ، ولی زردم
منم ، هستم ، ولی سردم
منم ، مُرده م ، منم مُرده م
منم ، یک بغض پر باران
منم ، غمهای بی سامان
منم ، هستم دراین زندان
منم ، زخمهای بی درمان
منم ، دارم تب و تابی
ز تنهائی ، ز بیتابی
منم ، رفته به گردابی
مرا باید که دریابی
منم ، یک آسمان دردم
منم ، دریا شود قبرم
منم ، دنیا شود جبرم
منم ، پایان شده صبرم
منم ، یک ذره گردم
منم ، خواهم کسی همدم
منم ، برخود ستم کردم
دلم خون میشود هردم
منم ، از عشق گویانم
منم ، دردست درمانم
منم ، آمد به لب جانم
خداوندا ! بمیرانم !

نفست چقدر شبیه

مردمک چشمم

دودو … می زند

 ترسیده ای ؟

خسته ای شبیه خودم؟

و هراسان شبیه ثانیه ها

سنگین مثل دقیقه ها

وساعتها را…
راستی قولهایت را به چه قیمت به عبور زمان فروخته ای؟
من هنوز کنار رد پای گذشته ایستاده ام
خودم را به خواب نبودنت  می زنم

  چشمهایم چقدر چرت می زنند

میان لالائی حقیقت
کجای این نبودنها

به بودنم می خندی

خیلی حالش خراب بود....
از زمین و زمان بریده بود....
رفتم تو زندگیش …

خیلی طول نکشید که حالش خوب شد

تشکر کرد و رفت…!!

آنشرلی هم نشدیم تا یکی از ما بپرسه :
" آنه " ، تکرار غریبانه روزهایت چگونه گذشت ؟

تمام قصه ها با بود یکی و نبود دیگری آغاز می شوند

که " یکی بود ، یکی نبود " !!!

یکی رفته بود و یکی مانده بود ... مانده بود و گریه کرده بود !!!
کاش " یکی بود ، یکی نبود " اول قصه ها نبود !!!

این روزها
خنده از مُد افتاده

بیا
برای من کمی گریه کن
برای چشمانی
که بوی بلوغ گرفته
 دهانی
که شکلِ شهرمان شده
دست هایی  
که دوست دارند
جلوتر از من بپرند
برای پاهایم
که به خیابان ها نمی چسبند!  

نه
انگار گریه ات نمی گیرد
بیا
دوباره بخوانیم

مگــر چــند بار به دنیا آمده ایم...

که این همه می میـــریـــم؟!

رسیدم به حس برگی که میداند باد از هرطرف بیاید عاقبتش افتادن است...

وقتی عطر تنت را میخواهم به باد هم التماس میکنم خداکه جای خود دارد...!

يعنـــی میشود روزی برسد

که بیایی

مرا در آغوش بگیری

بخواهم گله کنم ....

بگویی هیس

همه کابوس ها تمام شد ....

✗cσммєηт✗

..و آبی...

...

...فرهــــــاد اگر مٌــــــــــــــــرد....

....

...صـــــــدای تیشــــه اش هنوز می آید...

...که در هـــــر ضــــربه اش ...

...............................................مــــی گـــــوید::

..

...""فقــــط بــه خـــــاطـــر تــــــــــــــــــــــــــــــو""

پـــــــــــــــرواز را دوســــت دارم

خیـالی نیـست

بگـذار دیگـران هـرچـه میخواهند بگوینـد

من ترکـت نخواهـم کـرد

"تـا تـو نخـواهـی"

سهم “من” از “تو”

عشق نیست ،

ذوق نیست ،

اشتیاق نیست ،

همان دلتنگی بی پایانی است

که روزها دیوانه ام می کند!!

آغوشـــــــــــــ تـــــ♥ــــــــو

سرزمینــــــــــــــــ منــــــــ استـــــــــــ

دست به صورتم نزن

میترسم بیفتد نقاب خندانی که بر چهره دارم

و بعد سیل اشک هایم را با خود ببرد

و باز من بمانم و تنهایی ..... تنهای ... تنها .....